Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
üzsüz — (Şuşa) utancaq. – To:fiq çox üzsüz oğlandı, bir söz də:ndə pul kimi qızarır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beqam — (Gədəbəy) üzsüz süd. – Beqamın özü nədi ki, qatığı da nə ola; – Beqamnan yaxşı kəsmix’ olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çiy — I (Şəki) nəm, yaş. – Çiy olanda tay bağlı:llər tütünü, çiy olanda ovulmur II (Şəki, Tabasaran) şeh. – Gecələr çiy uladu (Tabasaran) III (Şəki) məc. – kobud, yersiz. – Mən hunnan hələ çiy söz eşitməmişəm IV (Dərbənd) üzü yığılmış, üzsüz süd … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nəh — (Dərbənd) torbaya tökülmüş üzsüz süddən süzülən su. – Cigi torbiyə tökmüşdüm, şordan nəhi çox çixdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
oxana — I (Zaqatala) üzsüz süd II (Ordubad) beşikdə uşağın sidik və ifrazatı üçün qoyulan qab. – Uşağun oxanasın təmizdə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ovkaney — (Zaqatala) üzsüz süd … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qatıq — is. 1. Südü bişirib, bir qədər soyutduqdan sonra, içərisinə maya qataraq, üstünü basdırmaqla hazırlanan ağartı; yoğurt. Üzlü qatıq. Üzsüz qatıq. Qatıq çalmaq (süddən qatıq hazırlamaq). Üç gündür yol gəlirəm, acam, mənə bir az qatıqdan, əppəkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
